Γι᾿ αὐτὸ τὸ κράτος, ποὺ τιμᾶ τὰ ξέστρωτα γαϊδούρια, σικτὶρ στὰ χρόνια τὰ παλιά, σικτὶρ καὶ στὰ καινούργια!

Ο Γεώργιος Σουρής (2 Φεβρουαρίου 1853 - 26 Αυγούστου 1919) ήταν ένας από τους σπουδαιότερους σατιρικούς ποιητές της νεότερης Ελλάδας, έχοντας χαρακτηριστεί ως «σύγχρονος Αριστοφάνης».
Στις 2 Απριλίου 1883, σε ηλικία 30 ετών έβγαλε το πρώτο φύλλο της εφημερίδας τουπου ο Γεώργιος Δροσίνης τη βάφτισε «Ρωμηός», που ήταν μια έμμετρη εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα. Τον Αύγουστο έδωσε εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο, αλλά κόπηκε «μετά πολλών επαίνων», όπως σατιρίζει, στη μετρική.Σημερα ειναι ισως πιο επικαιρος απο ποτε........

Ἀνθολογία τῆς Οἰκονομίας

Ποιος ειδε κράτος λιγοστο

σ᾿ ολη τη γη μοναδικό, εκατο να εξοδεύη
και πενήντα να μαζεύη;

Να τρέφη ολους τους αργούς,
ναχη επτα Πρωθυπουργούς,
ταμειο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Ναχη κλητηρες για φρουρα
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενω αυτοι σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;
* * *
Κλέφτες φτωχοι καὶ αρχοντες με αμαξες καὶ ατια,

κλέφτες χωρις μία πηχυ γη καὶ κλέφτες με παλάτια, ο ενας κλέβει ορνιθες και σκάφες για ψωμι ο αλλος το εθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμη  

Ολα σ᾿ αυτη τη γη μασκαρευτηκαν ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,οι μουρες μας μουτσουνες εγινηκαν δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

                                                                                                                  Ο Ελληνας δυο δίκαια ασκει πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε και ουρειν εις οποιο θέλει μέρος.
* * *
Χαρα στους χασομέρηδες! χαρα στους αρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιος και δασκαλοκρατιέται.
* * *
Γι᾿ αυτο το κράτος, ποὺ τιμα τα ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτιρ στα χρόνια τα παλιά, σικτιρ και στα καινούργια!
* * *
Και των σοφων οι λόγοι θαρρω πως ειναι ψώρα,
πιστος εἰς οτι λέγει κανένας δεν εφάνη...
αυτος ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα,
δεν κάνει οτι λέγει, δεν λέγει οτι κάνει.
* * *
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαιο,υφος του γόη, ψευτομοιραιο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθι αντίληψη, μυαλο ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι ολα τα ξέρει.
Κι απο προσπάππου κι απο παππου
συγχρόνως μπουφος καὶ αλεπου.
* * *
Και ψωμοτύρι καὶ για καφε
το «δὲ βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ὡσαν πολίτης, σκυφτος ραγιας
σαν πιάσει πόστο: δερβεναγας.

Θέλει ακόμα -κι αυτο ειναι ωραιο-
να παριστάνει τον ευρωπαιο.
Στα δυο φορώντας τα πόδια πού ῾χει
στό ῾να λουστρίνι, στ᾿ αλλο τσαρούχι.
* * *
Δυστυχία σου Ελλάς, με τα τέκνα που γεννας.Ω Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

* * *