Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

ΚΑΠΟΙΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ


Διδάγματα Ιστορίας: Στα τέλη της δεκαετίας του '90 η Αργεντινή κάλεσε σε βοήθεια το ΔΝΤ, το οποίο της επέβαλε τόσο κτηνώδη μέτρα, ώστε προκλήθηκε κοινωνική έκρηξη (Δεκέμβριος 2001). Αίμα χύθηκε στους δρόμους (30 διαδηλωτές νεκροί). Η χώρα άλλαξε πέντε προέδρους σε τρεις εβδομάδες.

Ο Ντε λα Ρούε το έσκασε από το προεδρικό μέγαρο με ελικόπτερο για να μη λιντσαριστεί. Διέξοδος δόθηκε με την ανάδειξη νέας ηγεσίας της χώρας, η οποία κήρυξε στάση πληρωμών, εγκατέλειψε τη σύνδεση του πέσο με το δολάριο (που είχε στραγγαλίσει την οικονομία της χώρας) και προχώρησε σε μεγάλη υποτίμηση και αναδιάρθρωση τόυ χρέους της.

Η ανάκαμψη της Αργεντινής υπήρξε θεαματική, με ρυθμούς ανάπτυξης γύρω στο 9% την περίοδο 2003-2007. Το 2005 είχαν συσσωρευθεί τόσα πλεονάσματα στα ταμεία του κράτους, ώστε κάλεσαν το ΔΝΤ και αποπλήρωσαν πριν από τη λήξη τους όλα τα χρέη τους προς το ΔΝΤ και έστειλαν το τελευταίο στον διάβολο.

Η ανεργία έπεσε κατακόρυφα. Από 25% στις αρχές της κρίσης στο 8,5% το 2006 και εξής. Οι μισθοί αυξήθηκαν κατά 17% ετησίως από το 2002, ένα ποσοστό σημαντικά υψηλότερο από τον πληθωρισμό (12,5% το 2005, 10% το 2006, 15% το 2007 κ,λπ.).

Η Αργεντινή εξακολουθεί και σήμερα να αναπτύσσεται με υψηλούς ρυθμούς, έχει επανέλθει στις αγορές και είναι μέλος του G20.
 Αυτά, γιατί μεγάλη παραπληροφόρηση έχει υπάρξει και για την Αργεντινή. Όσο για τα τανκς έξω από τις τράπεζες, που μας είπε ο κ. Πάγκαλος και το διαδίδουν πάσης φύσεως παπαγάλοι, αυτό συνέβη επί κυβέρνησης Ντε λα Ρούε και Σία, όταν αυτοί οι προδότες της Αργεντινής που αιματοκύλησαν τη χώρα τους, δέσμευσαν καθ' υπόδειξη του ΔΝΤ τις καταθέσεις των πολιτών.


  Απο:"Το Ποντίκι"

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Όταν οι Έλληνες αρνήθηκαν να γίνουν δούλοι των Γερμανών

Ηταν μία εποχή που η φτώχεια είχε απλωθεί σε όλη την Ελλάδα, και στην Αθήνα ο κόσμος έτρωγε μαζικά στα συσσίτια. Ήταν η εποχή εκείνη που η Ελλάδα κυβερνιόταν από τους Γερμανούς, οι οποίοι αποφάσιζαν και διέταζαν τους υποτακτικούς Έλληνες που είχαν διορίσει να εφαρμόζουν μέτρα επαίσχυντα για τον Λαό προκειμένου να ικανοποιηθούν οι ανάγκες της πολεμικής μηχανής του Εθνικοσοσιαλισμού.

Ο λόγος για την Ελλάδα του 1943. Η Κατοχή έχει...στοιχειώσει ολόκληρη την χώρα απ' άκρη σ'άκρη, όμως ο Έλληνας δεν έχει σκύψει το κεφάλι. Ίσα ίσα, άνδρες και γυναίκες έχουν δημιουργήσει μία πανστρατιά ενάντια στον κατακτητή, μία πανστρατιά από εθνική ομοψυχία (προς το παρόν) που είναι παράδειγμα για όλους τους υπόδουλους λαούς της Ευρώπης.

Η πολεμική αυτή μηχανή είναι που έχει αρχίσει να δείχνει τα πρώτα σημάδια κόπωσης, με τα εργατικά χέρια να είναι αναγκαία για τους Ναζί του Αδόλφου Χίτλερ προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγικότητα όσο ο πόλεμος μπαίνει στην πιο κρίσιμη καμπή του. Έτσι από τα γερμανικά επιτελεία λαμβάνεται μία απόφαση. Αυτή η απόφαση επιβάλλει «Πολιτική Επιστράτευση» στους Έλληνες των πόλεων.

Η Πολιτική Επιστράτευση σήμαινε πως όσοι άνδρες και γυναίκες ήταν ικανοί να εργαστούν θα μεταφέρονταν σε εργοστάσια-στρατόπεδα εργασίας στην Γερμανία, στο Μέτωπο προς την Ρωσία, αλλά και ανά την Μεσόγειο όπου υπήρχε ανάγκη, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες παραγωγής.
Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος
Δίχως να χάσουν χρόνο οι υποτακτικοί αυτοί Έλληνες πολιτικοί προσπαθούν να κάνουν πράξη τις εντολές τους. Το ίδιο βράδυ ο κατοχικός πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος και ο υπουργός Εργασίας Νικόλαος Καλύβας, σπεύδουν και δημοσιεύουν στο φύλλο της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, το σχετικό διάταγμα με τίτλο «Περί υποχρεωτικής εργασίας του αστικού πληθυσμού της Ελλάδος». Ο Νικόλαος Καλύβας, παλιός συνδικαλιστής και σοσιαλιστής, εκτελέστηκε έναν χρόνο αργότερα, στις αρχές του 1944 από την ΟΠΛΑ.

Ο ελληνικός λαός όμως είναι δυνατόν μέσα σε όλες τις κακουχίες που περνάει, την πείνα, τις αρρώστιες, αλλά και την εθνική ταπείνωση, να δεχθεί και την εξευτελιστική ατομική ταπείνωση; Λέει ένα βροντερό «Όχι» και ξεχύνεται στους δρόμους. Την επομένη, 24 Φεβρουαρίου, οι δρόμοι της πρωτεύουσας πλημμυρίζουν από κόσμο. Τα πάντα σείονται από την ρυθμική επανάληψη του «κάτω η επιστράτευση» αλλά και του Εθνικού Ύμνου.

Αμέσως οι κατακτητές προσπάθησαν να καταπνίξουν την εξέγερση, αυτό όμως δεν ήταν εύκολο. Μία ομάδα διαδηλωτών σπάει τον αστυνομικό κλοιό και καταστρέφει συθέμελα το γραφείο του πρωθυπουργού στην Βουλή. Μία άλλη, αφού διασπά τους καραμπινιέρους, πυρπολεί το Υπουργείο Εργασίας (Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα), όπου είχε γίνει ο σχεδιασμός για την επιστράτευση.

Όμως οι Έλληνες ήταν αποφασισμένοι να μην δεχθούν τα καταναγκαστικά έργα, και η αυθόρμητη διαδήλωση της προηγούμενης ημέρας έλαβε μέρα με την ημέρα διαστάσεις οργανωμένης επανάστασης. Μαθητές, δημόσιοι υπάλληλοι, και τηλεφωνητές, κατεβαίνουν στους δρόμους για να διαμαρτυρθούν. «Αφορμή» για λαϊκό ξεσηκωμό ήταν και η κηδεία του Εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά στις 28 Φεβρουαρίου, όπου μετατρέπεται σε αντικατοχική διαδήλωση.

Στις 5 Μαρτίου συγκροτείται μεγάλη διαδήλωση κατά της πολιτικής επιστράτευσης. Από την παράνομη εφημερίδα «Το Ελληνικόν Αίμα» (φ. 15/3/1943) διαβάζουμε:
«...Την πρωΐαν της ημέρας εκείνης (5/3/1943) εσημειώθησαν μεγάλαι συγκεντρώσεις εις τα κεντρικώτερα σημεία της πόλεως. Αι συγκεντρώσεις μετετρέποντο εις διαδηλώσεις, αίτινες διά της συνεχούς ενώσεως των διαφόρων ομάδων απετέλουν έναν αφαντάστως ορμητικόν χείμαρρον, έτοιμον ­εν κυριολεξία να παρασύρη κάθε ίχνος των βαρβάρων... Μία των μεγαλυτέρων διαδηλώσεων διήλθε προ του Δημαρχειακού Μεγάρου, όπου ο παριστάνων τον δήμαρχον κύναιδος ετόλμησε να εξέλθη εις τον εξώστην διά να... καθησυχάση τα πλήθη. Από τα στόματα των χιλιάδων διαδηλωτών ­ διατηρούντων όλον το αθηναϊκόν χιούμορ των ηκούσθη η σύστασις: ­Μέσα αδελφή! Και η Αγγέλα έσπευσεν να εισέλθη...».
Τελικά οι Έλληνες πάλεψαν και πέτυχαν τον σκοπό τους. Κάτω από την συνεχώς αυξανόμενη λαϊκή αντίδραση, το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης, ανακαλείται. Ήταν επίσης και το κύκνειο άσμα της κυβέρνησης εκείνης, καθώς οι Ναζί αντικαθιστούν ως «ανεπαρκή» τον Κωνσταντίνο Λογοθετόπουλο, και διορίζουν πρωθυπουργό τον Ιωάννη Ράλλη. 

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Τούτοι οι μπάτσοι πού 'ρθαν τώρα ........


Οι τράπεζες της Ισλανδίας διέγραψαν δάνεια των νοικοκυριών που αντιστοιχούν στο 13% του ΑΕΠ της χώρας

Οι τράπεζες της Ισλανδίας διέγραψαν δάνεια των νοικοκυριών που αντιστοιχούν στο 13% του ΑΕΠ της χώρας, μειώνοντας το βάρος χρέους για περισσότερο από το ένα τέταρτο του πληθυσμού της, αναφέρει δημοσίευμα του Bloomberg που...
 επικαλείται τα στοιχεία έκθεσης της Ισλανδικής Ένωσης Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών.
Τα μέτρα που έλαβε η Ισλανδία για να αναγεννηθεί από την κρίση του 2008 αποδεικνύονται αποτελεσματικά, και οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν τώρα ότι οι Ισλανδοί δεν επιθυμούν να ενταχθούν στην ΕΕ, όπου η κρίση δεν έχει τέλος.
«Μπορείτε να πείτε με βεβαιότητα ότι η Ισλανδία κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στη διαγραφή χρέους νοικοκυριών. Η χώρα έκανε ό,τι χρειαζόταν σε μία κρίση, ακολουθώντας τα εγχειρίδια. Οποιοσδήποτε οικονομολόγος θα συμφωνούσε» δηλώνει ο Λαρς Κρίστενσεν, επικεφαλής οικονομολόγος αναδυόμενων αγορών στην τράπεζα Danske στην Κοπεγχάγη.
Τα νοικοκυριά του νησιωτικού κράτους βοηθήθηκαν από μία συμφωνία της κυβέρνησης και των τραπεζών, οι οποίες ελέγχονται ακόμη εν μέρει από το κράτος, για τη διαγραφή του χρέους που ξεπερνούσε το 110% της αξίας των κατοικιών.
Επιπλέον, απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας θεώρησε παράνομα τα δάνεια που είναι συνδεδεμένα με ξένα νομίσματα, με αποτέλεσμα να μη χρειάζεται πλέον τα νοικοκυριά να καλύπτουν τις απώλειες (από την υποτίμηση) της ισλανδικής κορόνας. Χωρίς τη διαγραφή του χρέους, οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα λύγιζαν από το βάρος των δανείων τους μετά την εκτόξευση του χρέους στο 240% των εισοδημάτων το 2008.
Το δημοσίευμα τονίζει ότι αποδεικνύονται αποτελεσματικά τα μέτρα που πήρε η Ισλανδία για να αναγεννηθεί από την κρίση του 2008, όταν οι τράπεζές της προχώρησαν σε χρεοκοπία για το ποσό των 85 δισ. δολαρίων.
Η οικονομία της χώρας θα αναπτυχθεί φέτος με ρυθμό υψηλότερο από το μέσο όρο των αναπτυγμένων χωρών, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Το κόστος ασφάλισης έναντι ενδεχόμενης χρεοκοπίας της Ισλανδίας είναι περίπου το ίδιο με την προστασία από ενδεχόμενο πιστωτικό γεγονός για το Βέλγιο.
Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν τώρα ότι οι Ισλανδοί δεν επιθυμούν να ενταχθούν στην ΕΕ, όπου η κρίση διαρκεί για τρίτο χρόνο.
Η ισλανδική οικονομία, με ΑΕΠ 13 δισ. δολαρίων, συρρικνώθηκε κατά 6,7% το 2009, αλλά σημείωσε ανάπτυξη 2,9% το 2011 και θα αναπτυχθεί κατά 2,4% φέτος και το 2013, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ενώ οι χώρες του ΟΟΣΑ προβλέπεται να αναπτυχθούν μόνο κατά 1,6%.
Οι τιμές των κατοικιών στη χώρα είναι σήμερα μόνο περίπου 3% χαμηλότερες από τις τιμές που ίσχυαν τον Σεπτέμβριο του 2008, λίγο πριν από την κρίση. Ο οίκος Fitch αναβάθμισε την περασμένη εβδομάδα το αξιόχρεο της Ισλανδίας σε διαβαθμισμένο επίπεδο με σταθερή προοπτική και δήλωσε ότι «ήταν επιτυχημένη η ανορθόδοξη πολιτική της για την αντιμετώπιση της κρίσης».
Η προσέγγιση της Ισλανδίας για την αντιμετώπιση της κατάρρευσης ήταν να θέτει κάθε φορά τις ανάγκες του πληθυσμού της επάνω από εκείνες των αγορών. Μόλις τον Οκτώβριο του 2008 έγινε φανερό ότι οι τράπεζες της χώρας δεν ήταν δυνατό να σωθούν, η κυβέρνηση παρενέβη, θωράκισε τους εγχώριους τραπεζικούς λογαριασμούς και άφησε τους διεθνείς πιστωτές να κλυδωνίζονται.
Η κεντρική τράπεζα εισήγαγε ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων για να σταματήσει το ξεπούλημα της κορόνας και δημιουργήθηκαν νέες κρατικά ελεγχόμενες τράπεζες από τα κατάλοιπα των χρεοκοπημένων τραπεζών.