Δύο έγγραφα που φαίνεται να ακυρώνουν την επιχειρηματολογία περί εξόδου από το ευρώ και την «αναπτυξιακή» και «μεσσιανική» λειτουργία του Μνημονίου.Στο πρώτο έγγραφο,το οποίο είναι επίσημο έγγραφο της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), η Τράπεζα εξετάζει την δυνατότητα αποπομπής μιας χώρας μέλους από την Ευρωπαική Ένωση.Σε αυτή την υπόθεση εργασίας,η ΕΚΤ είναι κατηγορηματική ότι δεν υπάρχει νομική υπόσταση σε ένα τέτοιο σενάριο.Δεν μπορεί δηλαδή νομικά να στηριχτεί μια τέτοια απόφαση.Αρα η επιχειρηματολογία περί κινδύνου εξόδου από την ΕΕ και τη ζώνη του ευρώ είναι χωρίς υπόσταση και καθαρά προπαγανδαστική.
ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
ΕΥΡΩΣΥΣΤΗΜΑ
Withdrawal and expulsion from the EU and EMU some reflections
Legal Working Paper Series. No 10 / december 2009
ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΣΕ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΕΚΤ
Η μελέτη της ΕΚΤ αναφέρει ότι: «Ούτε οι ιδρυτικές συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε οι ακολουθούμενες
τροποποιητικές συνθήκες που έγιναν μέχρι την επικύρωση της Συνθήκης της Λισσαβόνας, προβλέπουν κάποια
ρήτρα ή διάταξη για εκδίωξη κάποιου κράτους-μέλους (με διαπραγμάτευση ή μονομερώς) από την Ε.Ε. ή από την
ΟΝΕ.» (σελ. 9)
Επισημαίνει μάλιστα, ότι :«Δεδομένων των όρων και του πνεύματος των συνθηκών, καθώς και της μακροχρόνιας
ολοκλήρωσης της Ε.Ε., που αντικατοπτρίζεται στους σκοπούς των θεσμών της και στην μεταφορά σημαντικών
εξουσιών λήψης αποφάσεων από τα κράτη-μέλη στους υπερεθνικούς κοινοτικούς θεσμούς, δεν υπάρχει τίποτε
που να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι περιέχουν (οι συνθήκες) όρους καταγγελίας ή εκδίωξης. Στην περίπτωση της
ΟΝΕ, άρθρα 4(2), 118 και 123 (4) ΕΚ και στο Πρωτόκολλό της αριθμός 24 για τη μετάβαση στο τρίτο στάδιο της
νομισματικής ένωσης, αναφέρεται ρητώς το «αμετάκλητο» κλείδωμα της ισοτιμίας μετατροπής των εθνικών
νομισμάτων σε ευρώ, καθώς και στη μη ανατρεψιμότητα της διαδικασίας που οδηγεί στην υιοθέτηση του ευρώ.»
(σελ. 13 και 14)
Σε ό,τι αφορά τη Συνθήκη της Λισαβόνα, ρητά η μελέτη της ΕΚΤ αναφέρει ότι μόνον: «Το Άρθρο 50 της Συνθήκης
της Λισαβόνας ρητώς παρέχει διάταξη για εθελοντική απόσχιση ενός κράτους-μέλους από την Ε.Ε. Ειδικότερα, η
ρήτρα εξόδου προβλέπει ότι ένα κράτος-μέλος που επιθυμεί να αποχωρήσει από την Ε.Ε. πρέπει να πληροφορήσει
για την πρόθεσή της το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Το Συμβούλιο στη συνέχεια διαμορφώνει οδηγίες για τη
διαδικασία διαπραγμάτευσης της συμφωνίας αποχώρησης του κράτους-μέλους. Το Συμβούλιο, ενεργώντας στη
βάση ειδικής πλειοψηφίας και αφού πρώτα λάβει τη συγκατάθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καταλήγει, για
λογαριασμό της Ε.Ε., στη συμφωνία αποχώρησης του κράτους-μέλους». (σελ. 23)
Επομένως, με βάση την Έκθεση της ΕΚΤ: «Δεν υπάρχει επί του παρόντος διάταξη στη Συνθήκη της
Λισαβόνας που να προβλέπει την αποβολή από την Ε.Ε. ή την ΟΝΕ ενός κράτους-μέλους.» (σελ. 30)
Στην έκθεση επισημαίνεται, επιπλέον, ότι «η ιδέα ότι οι συνθήκες θα πρέπει να παρέχουν ρητά δυνατότητες
αποβολής ενός κράτους-μέλους συζητήθηκε στη Διακυβερνητική Διάσκεψη το 2001-2003, αλλά ως ιδέα
εγκαταλείφτηκε. Η ίδια ιδέα επανεμφανίστηκε πιο πρόσφατα σε συζητήσεις για τη Συνθήκη της Λισαβόνας, αλλά
και πάλει εγκαταλείφτηκε.» (σελ. 30)
Τονίζει δε τέλος ότι «όχι μόνο δεν προβλέπεται συλλογικά δικαίωμα για αποβολή ενός κράτους-μέλους με
βάση τις συνθήκες, αλλά η νομιμότητα για την εισαγωγή ή τον ισχυρισμό μιας τέτοιας διαδικασίας θα
ήταν εξαιρετικά αμφισβητήσιμη, τόσο νομικά όσο και εννοιολογικά.» (σελ. 35)
==============================================================
===========
Οι υφεσιακές συνέπειες των διατάξεων για την αγορά εργασίας στη νέα
Δανειακή Σύμβαση
• Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, αλλά και τις εκτιμήσεις για την διαμόρφωση του αριθμού του
συνόλου των εργαζομένων το 1ο δίμηνο του 2012, περίπου 2.900.000 εργαζόμενοι διέπονται από
Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (Σ.Σ.Ε.), ενώ αντίστοιχα 400.000 εργαζόμενοι διέπονται από τους όρους
της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε). Ο μέσος ετήσιος ακαθάριστος μισθός
στον ιδιωτικό τομέα το 2011 έχει υπολογιστεί στα 26 χιλ.¤, λαμβανομένου υπόψη μιας συνολικής μείωσης
της τάξης του 12% σε σχέση με τον αντίστοιχο του 2009 (29,3 χιλ.¤).
• Από την αλλαγή ρυθμίσεων που αφορούν τη χρονική διάρκεια των συλλογικών συμβάσεων, τις νέες
ρυθμίσεις για τη μετενέργεια, την μείωση του κατώτατου μισθού της ΕΓΣΣΕ κατά 22% και της
συνεπαγόμενης εξ αυτού μείωσης των επιδομάτων ανεργίας και μητρότητας, υπολογίστηκε για το 2012:
α) μια μέση μείωση κατά 10% για τους εργαζόμενους που διέπονται από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας
(Σ.Σ.Ε.) και β) μια μέση μείωση κατά 22% για αυτούς που διέπονται από την Εθνική Γενική Συλλογική
Σύμβαση Εργασίας (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε).
• Η συνολική μείωση του Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος το 2012, ως απόρροια της
υιοθέτησης των υφεσιακών μέτρων στην αγορά εργασίας, αναμένεται να φτάσει τα 7.9 δισ.¤ ή -
3,67% του Α.Ε.Π., λαμβανομένων υπόψη των πολλαπλασιαστών φόρων και δημοσίων δαπανών που
έχουν προσδιοριστεί και χρησιμοποιούνται από την διεθνή βιβλιογραφία για τη Χώρα μας ( δηλ.
συντελεστές οριακής ροπής κατανάλωσης, μέσος φορολογικός συντελεστής κ.ο.κ).
• Σύμφωνα με στοιχεία δικαιούχων επιδομάτων ανεργίας και μητρότητας τα οποία προέρχονται από
αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΑΕΔ: α) 120.000 είναι οι δικαιούχοι επιδομάτων εποχικής ανεργίας με μέση
διάρκεια λήψης των επιδομάτων 5 μήνες, β) 200.000 είναι οι δικαιούχοι τακτικών επιδομάτων ανεργίας με
μέση διάρκεια λήψης επιδομάτων 7 μήνες, γ) 20.000 είναι οι δικαιούχες μητέρες οι οποίες λαμβάνουν
επίδομα κύησης (πριν και μετά την γέννα) με μέση διάρκεια λήψης 5,5 μήνες. Η συνολική μείωση του
Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος το 2012, εξαιτίας της μείωσης κατά 22% των ανωτέρω
επιδομάτων φτάνει τα 235 εκ.¤ ή το -0,11% του Α.Ε.Π.
• Συνολικά, από την μείωση των εισοδημάτων μισθωτής εργασίας και επιδομάτων ΟΑΕΔ, βάσει των
διατάξεων μέτρων της νέας δανειακής σύμβασης που αφορούν την αγορά εργασίας, η συνολική αρνητική
επίδραση στο Α.Ε.Π. θα ξεπεράσει τα 8,12 δισ.¤ ήτοι 3,78%. Συνεπώς, σύμφωνα και με άλλους
υφεσιακούς παράγοντες (πολλοί από τους οποίους αναφέρονται και στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου
προϋπολογισμού 2012), η υφεσιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας θα ξεπεράσει το 7-8% το 2012.
ΕΥΡΩΣΥΣΤΗΜΑ
Withdrawal and expulsion from the EU and EMU some reflections
Legal Working Paper Series. No 10 / december 2009
ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΣΕ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΕΚΤ
Η μελέτη της ΕΚΤ αναφέρει ότι: «Ούτε οι ιδρυτικές συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε οι ακολουθούμενες
τροποποιητικές συνθήκες που έγιναν μέχρι την επικύρωση της Συνθήκης της Λισσαβόνας, προβλέπουν κάποια
ρήτρα ή διάταξη για εκδίωξη κάποιου κράτους-μέλους (με διαπραγμάτευση ή μονομερώς) από την Ε.Ε. ή από την
ΟΝΕ.» (σελ. 9)
Επισημαίνει μάλιστα, ότι :«Δεδομένων των όρων και του πνεύματος των συνθηκών, καθώς και της μακροχρόνιας
ολοκλήρωσης της Ε.Ε., που αντικατοπτρίζεται στους σκοπούς των θεσμών της και στην μεταφορά σημαντικών
εξουσιών λήψης αποφάσεων από τα κράτη-μέλη στους υπερεθνικούς κοινοτικούς θεσμούς, δεν υπάρχει τίποτε
που να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι περιέχουν (οι συνθήκες) όρους καταγγελίας ή εκδίωξης. Στην περίπτωση της
ΟΝΕ, άρθρα 4(2), 118 και 123 (4) ΕΚ και στο Πρωτόκολλό της αριθμός 24 για τη μετάβαση στο τρίτο στάδιο της
νομισματικής ένωσης, αναφέρεται ρητώς το «αμετάκλητο» κλείδωμα της ισοτιμίας μετατροπής των εθνικών
νομισμάτων σε ευρώ, καθώς και στη μη ανατρεψιμότητα της διαδικασίας που οδηγεί στην υιοθέτηση του ευρώ.»
(σελ. 13 και 14)
Σε ό,τι αφορά τη Συνθήκη της Λισαβόνα, ρητά η μελέτη της ΕΚΤ αναφέρει ότι μόνον: «Το Άρθρο 50 της Συνθήκης
της Λισαβόνας ρητώς παρέχει διάταξη για εθελοντική απόσχιση ενός κράτους-μέλους από την Ε.Ε. Ειδικότερα, η
ρήτρα εξόδου προβλέπει ότι ένα κράτος-μέλος που επιθυμεί να αποχωρήσει από την Ε.Ε. πρέπει να πληροφορήσει
για την πρόθεσή της το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Το Συμβούλιο στη συνέχεια διαμορφώνει οδηγίες για τη
διαδικασία διαπραγμάτευσης της συμφωνίας αποχώρησης του κράτους-μέλους. Το Συμβούλιο, ενεργώντας στη
βάση ειδικής πλειοψηφίας και αφού πρώτα λάβει τη συγκατάθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καταλήγει, για
λογαριασμό της Ε.Ε., στη συμφωνία αποχώρησης του κράτους-μέλους». (σελ. 23)
Επομένως, με βάση την Έκθεση της ΕΚΤ: «Δεν υπάρχει επί του παρόντος διάταξη στη Συνθήκη της
Λισαβόνας που να προβλέπει την αποβολή από την Ε.Ε. ή την ΟΝΕ ενός κράτους-μέλους.» (σελ. 30)
Στην έκθεση επισημαίνεται, επιπλέον, ότι «η ιδέα ότι οι συνθήκες θα πρέπει να παρέχουν ρητά δυνατότητες
αποβολής ενός κράτους-μέλους συζητήθηκε στη Διακυβερνητική Διάσκεψη το 2001-2003, αλλά ως ιδέα
εγκαταλείφτηκε. Η ίδια ιδέα επανεμφανίστηκε πιο πρόσφατα σε συζητήσεις για τη Συνθήκη της Λισαβόνας, αλλά
και πάλει εγκαταλείφτηκε.» (σελ. 30)
Τονίζει δε τέλος ότι «όχι μόνο δεν προβλέπεται συλλογικά δικαίωμα για αποβολή ενός κράτους-μέλους με
βάση τις συνθήκες, αλλά η νομιμότητα για την εισαγωγή ή τον ισχυρισμό μιας τέτοιας διαδικασίας θα
ήταν εξαιρετικά αμφισβητήσιμη, τόσο νομικά όσο και εννοιολογικά.» (σελ. 35)
==============================================================
===========
Οι υφεσιακές συνέπειες των διατάξεων για την αγορά εργασίας στη νέα
Δανειακή Σύμβαση
• Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, αλλά και τις εκτιμήσεις για την διαμόρφωση του αριθμού του
συνόλου των εργαζομένων το 1ο δίμηνο του 2012, περίπου 2.900.000 εργαζόμενοι διέπονται από
Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (Σ.Σ.Ε.), ενώ αντίστοιχα 400.000 εργαζόμενοι διέπονται από τους όρους
της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε). Ο μέσος ετήσιος ακαθάριστος μισθός
στον ιδιωτικό τομέα το 2011 έχει υπολογιστεί στα 26 χιλ.¤, λαμβανομένου υπόψη μιας συνολικής μείωσης
της τάξης του 12% σε σχέση με τον αντίστοιχο του 2009 (29,3 χιλ.¤).
• Από την αλλαγή ρυθμίσεων που αφορούν τη χρονική διάρκεια των συλλογικών συμβάσεων, τις νέες
ρυθμίσεις για τη μετενέργεια, την μείωση του κατώτατου μισθού της ΕΓΣΣΕ κατά 22% και της
συνεπαγόμενης εξ αυτού μείωσης των επιδομάτων ανεργίας και μητρότητας, υπολογίστηκε για το 2012:
α) μια μέση μείωση κατά 10% για τους εργαζόμενους που διέπονται από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας
(Σ.Σ.Ε.) και β) μια μέση μείωση κατά 22% για αυτούς που διέπονται από την Εθνική Γενική Συλλογική
Σύμβαση Εργασίας (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε).
• Η συνολική μείωση του Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος το 2012, ως απόρροια της
υιοθέτησης των υφεσιακών μέτρων στην αγορά εργασίας, αναμένεται να φτάσει τα 7.9 δισ.¤ ή -
3,67% του Α.Ε.Π., λαμβανομένων υπόψη των πολλαπλασιαστών φόρων και δημοσίων δαπανών που
έχουν προσδιοριστεί και χρησιμοποιούνται από την διεθνή βιβλιογραφία για τη Χώρα μας ( δηλ.
συντελεστές οριακής ροπής κατανάλωσης, μέσος φορολογικός συντελεστής κ.ο.κ).
• Σύμφωνα με στοιχεία δικαιούχων επιδομάτων ανεργίας και μητρότητας τα οποία προέρχονται από
αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΑΕΔ: α) 120.000 είναι οι δικαιούχοι επιδομάτων εποχικής ανεργίας με μέση
διάρκεια λήψης των επιδομάτων 5 μήνες, β) 200.000 είναι οι δικαιούχοι τακτικών επιδομάτων ανεργίας με
μέση διάρκεια λήψης επιδομάτων 7 μήνες, γ) 20.000 είναι οι δικαιούχες μητέρες οι οποίες λαμβάνουν
επίδομα κύησης (πριν και μετά την γέννα) με μέση διάρκεια λήψης 5,5 μήνες. Η συνολική μείωση του
Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος το 2012, εξαιτίας της μείωσης κατά 22% των ανωτέρω
επιδομάτων φτάνει τα 235 εκ.¤ ή το -0,11% του Α.Ε.Π.
• Συνολικά, από την μείωση των εισοδημάτων μισθωτής εργασίας και επιδομάτων ΟΑΕΔ, βάσει των
διατάξεων μέτρων της νέας δανειακής σύμβασης που αφορούν την αγορά εργασίας, η συνολική αρνητική
επίδραση στο Α.Ε.Π. θα ξεπεράσει τα 8,12 δισ.¤ ήτοι 3,78%. Συνεπώς, σύμφωνα και με άλλους
υφεσιακούς παράγοντες (πολλοί από τους οποίους αναφέρονται και στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου
προϋπολογισμού 2012), η υφεσιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας θα ξεπεράσει το 7-8% το 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου