ΠΡΩΤΟ ΠΙΑΤΟ ΣΚΑΤΑ ΜΕ ΦΡΑΟΥΛΕΣ

Ο Ντομινίκ διέσχιζε το δρόμο περπατώντας με το αέρινο βήμα εκείνου που έχει τη δύναμη να αποφασίζει για τις ζωές των άλλων (σαν μια κοντοπίθαρη μπαλαρίνα που, επειδή είχε χοντρά μπούτια, δεν έκανε ποτέ καριέρα, αλλά μπορεί σήμερα ως ιδιοκτήτρια της σχολής χορού να κόβει στις εξετάσεις όποιο κοριτσάκι γουστάρει). Ξαφνικά ο μικρός μας ήρωας πατάει κατά λάθος κάτι γλοιώδες, δε μπορεί να κρατήσει την ισορροπία του, γλιστράει και μέσα σε μια μόνο στιγμή βρίσκεται ανάσκελα στο οδόστρωμα!

Το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να κοιτάξει αριστερά και δεξιά για να βεβαιωθεί πως δεν υπήρχε τριγύρω κάποιος φωτογράφος ν’ απαθανατίσει τον μελλοντικό πρόεδρο της Γαλλίας να κάνει διπλό

τόλουπ και να καρφώνεται με τα πισινά στο έδαφος. Ευτυχώς δεν τον είχε δει κανείς. Η συνοδεία του έτρεξε να τον σηκώσει και να κάνει ενδελεχή έλεγχο στο σημείο του ατυχήματος. Ναι, ήταν αλήθεια! Ο Ντομινίκ είχε την ατυχία να πατήσει πάνω στα ολόφρεσκα αχνιστά περιττώματα του Μπάρμπα. Ο Μπάρμπας είναι ένας ράθυμος τετράποδος τυπάς της γειτονιάς, κοπρίτης περιωπής, που μπορεί να περηφανεύεται για τα 18 τσιμπούρια που διαθέτει στο κανελί κορμί του και τη βαθιά πίστη του πως η γη είναι μια απέραντη τουαλέτα.

Ο Ντομινίκ ήταν έξαλλος. Έριξε κάτι «γαλλικά» γαλλικά και είχε και δίκιο. (Δεν είναι και λίγο να λερώνεις το κουστούμι σου. Τον καταλαβαίνω, όλοι έχουμε εκνευριστεί με κάτι τέτοια. Είναι σα να σου κατουράνε την πισίνα, σα να σου λένε πως την προεδρική σουίτα του ξενοδοχείου την έχει κλείσει κάποιος άλλος για το weekend). Οι δρόμοι στη Γαλλία δεν έχουν τέτοιες ακαθαρσίες. Μια φορά είπε να περπατήσει στην Αθήνα και ιδού τα αποτελέσματα. Ένας μέλος της συνοδείας του προσφέρθηκε αυθορμήτως να του αλλάξει την κακή διάθεση. Του δείχνει την αιτία της τούμπας και του λέει: «this is skata…skata. But skata is good, isvery good , is «bonne chance», εεε… γούρι, γούρι…, εεεε…»good luck»!

Και τα κατάφερε! Το πρόσωπο του Ντομινίκ φωτίστηκε αμέσως… «skata is good luck». Για έναν παθολογικά φιλόδοξο οι προλήψεις είναι η δεύτερη φύση του.

O Ντομινίκ συνέχισε απτόητος την επίσκεψή του στην Ελλάδα. Κάποιος καταστηματάρχης που τους είδε μαζί με έναν Έλληνα πολιτικό τους φώναξε από μακριά  «Σκατά ρε! Σκατά τα χετε κάνει!» και ο Ντομινίκ άρχισε να χαμογελά , γιατί αναγνώρισε τη λέξη και ένιωθε χαρούμενος που οι Έλληνες εύχονταν καλή τύχη στο project του.

Ακόμα και στο βραδινό δείπνο σε ελληνικό εστιατόριο βρέθηκε αντιμέτωπος με αυτή τη θετική αύρα. «What’s for dinner?» ρώτησε πεινασμένος και το γκαρσόνι του απάντησε  «Μια σκατούλα.»

Α!!! Πάλι αυτή η λέξη! «skatoula is like…skata?» , ρώτησε ενθουσιασμένος. «Ναι και ειδικά για σας, μπορούμε να βάλουμε και δυο φράουλες από πάνω, να το κάνουμε πιάτο γκουρμέ».

Ο Ντομινίκ έφυγε από την Ελλάδα κάνοντας καλές μπίζνες και μαθαίνοντας δύο ελληνικές λέξεις. Το «malakas» (όπως κάθε τουρίστας που σέβεται τον εαυτό του – αν και του ζήτησαν να μη τη χρησιμοποιεί προσφωνώντας του αξιωματούχους που συναντά) και, βεβαίως, το «skata» (που σημαίνει «καλή τύχη»)

ΥΓ1. Η ιστορία αυτή ,φυσικά και είναι φανταστική.

ΥΓ2. Με την ευκαιρία του ντοκιμαντέρ για τον Ντομινίκ Στρος Καν στο Canal+ και τη φράση του «Οι Έλληνες βρίσκονται µέσα στα σκατά και µάλιστα πολύ βαθειά», εμείς αφού έχουμε μπόλικα, του τα επιστρέφουμε (στην μεφιστοφελική μούρη του) ως ευχές.

ΥΓ3. Όσο για τις φράουλες… Όταν το 1968 οι φοιτητές στην Αμερική ξεσηκώνονταν ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ και ζητούσαν έναν διαφορετικό κόσμο, οι «σοβαροί» κύριοι της εποχής υπερασπίζονταν με αλαζονεία το σύστημά τους .Ο αυστηρός Herbert Dean του πανεπιστημίου Columbia είπε για τις απόψεις των φοιτητών: «Δε μ’ ενδιαφέρουν περισσότερο από το αν τους αρέσουν ή όχι οι φράουλες»