ΣΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΑΣ ΤΟ ΧΑΛΙ .....ΕΛΕΩ JEFRY

Λίγο πριν υπογραφεί το Μνημόνιο οι φωνές σύνεσης έλεγαν στην κυβέρνηση ότι η οικονομική πολιτική που θα ακολουθήσει θα φέρει μεγάλα δεινά. Χωρίς να χρειάζεται κανείς πτυχία οικονομικών, προέβλεπαν έκρηξη του πληθωρισμού, μεγάλη άνοδος της ανεργίας, χιλιάδες λουκέτα, φτώχεια και εθνική κατάθλιψη.
Και δεν πρόκειται για μετά Χριστό προφήτες, αλλά για ανθρώπους που απλά μελετούσαν τις οικονομίες χωρών που ακολούθησαν τις πολιτικές του ΔΝΤ. Λετονία, Αργεντινή, Ουγγαρία κ.λπ. ήταν κλασικά παραδείγματα για το ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις. Δεν τα γνώριζε αυτά η κυβέρνηση, Δεν περίμενε να βρεθεί μπροστά σε μια τόσο βαθιά κρίση; Δεν πίστευε ότι η συνταγή της πολιτικής της θα είναι αποτυχημένη;
Μάλλον τα ήξερε όλα αυτά απλά εθελοτυφλούσε. Ακολουθούσε τη συνταγή που είχε φτιαχτεί για την Ελλάδα πολύ πριν υπογραφεί το Μνημόνιο.
Φτάσαμε λοιπόν μερικούς μόνο μήνες μετά και τα αποτελέσματα της κυβερνητικής λαίλαπας είναι περισσότερο από εμφανή.

Η ανεργία ξεπέρασε τους 800.000 ανθρώπους για πρώτη φορά στην ιστορία του ΟΑΕΔ.
Ο πληθωρισμός είναι πάνω από 5%, αλλά σίγουρα πολύ περισσότερος αυτός που δεν μετριέται.
Η παραοικονομία ανθεί παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις.
Το ίδιο και η φοροδιαφυγή που πλέον μπορεί να μη γίνεται από τους φτωχούς, αφού δεν έχουν εισόδημα, αλλά γίνεται από τους έχοντες που έχουν βγάλει τα λεφτά τους στο εξωτερικό, έχουν off shore και ζουν και βασιλεύουν.
Στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις η κατάσταση είναι δραματική. Χιλιάδες λουκέτα, άδεια καταστήματα, δραματική πτώση του τζίρου του λιανεμπορίου.
Στις βιοτεχνίες η κατάσταση τραγική. Σύμφωνα με το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο το 2010 ιδρύθηκαν 1.808 βιοτεχνίες και έβαλαν λουκέτο 3.872.
Ξενοδοχεία κλείνουν, κι όχι μόνο λόγο της υποβάθμισης του κέντρου, αλλά λόγω έλλειψης πελατών.
Οι φόροι έχουν εκτιναχθεί στα ύψη, ειδικά ο ΦΠΑ και τα καύσιμα.
Στο χώρο της Υγείας το μεγάλο φαγοπότι συνεχίστηκε και το 2010 παρ’ ότι το ΠΑΣΟΚ θα έφερνε την κάθαρση.
Τα διόδια έχουν αυξηθεί έως και 400% την τελευταία τριετία φέρνοντας αγανάκτηση στον κόσμο και δημιουργώντας τα κινήματα του «δεν πληρώνω».
Τα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών αυξάνονται έως και 80% (για τις κάρτες διαδρομών) με αποτέλεσμα η μετακίνηση καθημερινά να είναι πλέον πολύ ακριβή υπόθεση.
Οι απεργίες είναι καθημερινό φαινόμενο κάνοντας κόλαση την καθημερινή ζωή. Κι ακόμη δεν άρχισαν οι αγρότες.
Αυτά κι άλλα πολλά είναι τα αποτελέσματα της τρόϊκας σε μόλις 8 μήνες Μνημονίου.
Κι εμείς τώρα συζητάμε για νέο μακροχρόνιο Μνημόνιο προκειμένου να φέρουμε βόλτα τα οικονομικά μας και να πληρώνουμε τα δάνειά μας.
Κι όμως, μέσα σ’ αυτούς τους μήνες δεν έχει γίνει καμιά αναπτυξιακή κίνηση, κανένα ουσιαστικό μέτρο που θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας και θα έφερνε χρήματα στον τόπο. Αλήθεια που είναι το fast track. Αν αυτό είναι fast τότε μάλλον εμείς κινούμαστε σε slow motion.  Όμως, πάνω από όλα η Αποστολή του ΓΑΠ. Ούτε βήμα πίσω από τις εντολές.