Σε όλα αυτά τα ερωτήματα απαντά με σαφήνεια η βουλευτίνα του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, σε συνέντευξη της στην εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς", κάνοντας λόγο για υλοποίηση ενός παλιού και πολύ συγκεκριμένου ενεργειακού σχεδίου στα βαλκάνια. Επιπλέον, σημειώνει με νόημα ότι «ο Παπανδρέου από το Καστελόριζο έβαζε το σημείο στο χάρτη για τα αφεντικά της περιοχής. Τον έπιασε ο πόνος για το Καστελόριζο; Το ΔΝΤ πάτησε πρώτα στο Καστελόριζο και μετά οπουδήποτε αλλού».Παραθέτω την συνέντευξη που έδωσε στον δημοσιογράφο Μιχάλη Σιάχο:
- Ξαφνικά γέμισε η Ελλάδα πετρέλαιο, η Χαλκιδική χρυσό κ.λπ. Ταυτόχρονα ο πρωθυπουργός διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει ζήτημα συνεκμετάλλευσης...
- Αυτά τα έχω γραμμένα εκεί που τα έχουν γραμμένα και οι κατσίκες στα Ίμια. Σου θυμίζω πως από εμάς, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, άνθρωποι την εποχή των Ιμίων, των S300, του Μάαστριχτ, της Λισσαβόνας της κοινής εξωτερικής πολιτικής του Σολάνα κ.λπ. φωνάζαμε και λέγαμε ότι ήρθαν οι γκριζάδες και η διάλυση των συνόρων. Και νά σημειώσουμε ότι έχουμε πίσω μας Βοσνίες - Ερζεγοβίνες, κατεχόμενα, βόρια και νότια Κορέα, Βιετνάμ, αλλά και Ιράκ. Να μιλάνε για πολυπολιτισμικότητα και να φτιάχνουν τον όρο διαλύοντας λαούς. Πολυπολιτισμικά κράτη, όπως η Γιουγκοσλαβία, να την εθνοκαθάρουν σε κρατίδια, αντιστρατευόμενοι ακόμη και την έννοια της ενωμένης Ευρώπης -ακόμη και ως φράση. Ενωμένη Ευρώπη σημαίνει διαμελίζω το πτώμα και το ανασυνθέτω. Αυτή είναι η ενωμένη Ευρώπη. Σε αυτή την Ευρώπη κάποιοι φωνάζανε με ντοκουμέντα.
Στο περιοδικό NEMECIS δημοσιεύτηκε το '97-'98 το σχέδιο της οικονομικής επιτροπής των Ναζί. Και ό,τι συμβαίνει σήμερα αποτυπώνεται στο συγκεκριμένο σχέδιο κατά λέξη. Έχει μοιρασμένο το ποσοστό εκμετάλλευσης μεταξύ Ιταλών και Γερμανών του χρυσού στην Αλεξανδρούπολη, έχει αναφορές στο στρόντιο, από το οποίο φτιάχνεταιη βαφή των στελθ κ.λπ. Κάποιοι μιλούσαν με ντοκουμέντα ότι αυτά είναι προσχεδιασμένες αξιοποιήσεις. Ο τρόπος διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας είναι σχεδιασμένος και δημοσιευμένος. Γ αυτό πήγα μάρτυρας στη Χάγη. Το σχέδιο έλεγε ότι η Σεβία πρέπει να έχει τη μορφή που έχει σήμερα, η Κροατία το ίδιο, η Ελλάδα και τα βαλκάνια να λειτουργούν ως κήπος της βαριάς βιομηχανικής Ευρώπης.
Πρόκειται για αξιοποίηση παλαιότατων σχεδίων. Οι Γερμανοί ήταν πάντα εδώ, από την εποχή του Κάιζερ. Υλοποιείται ένα πολύ συγκεκριμένο σχέδιο στα βαλκάνια, το οποίο είναι ενεργειακό. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι έχει πετρέλαιο το Αιγαίο -και δεν θα μπορούσε να μην έχει. Δεν θα μιλήσω για κόστος εξόρυξης, ούτε για τις έρευνες που γίνονται στο Ιόνιο από πολυεθνικές κ.λπ. Απλά
αναρωτιέμαι πού θα την πάνε αυτή τη χώρα. Αν έχεις, ας πούμε, μία πετρελαιοκηλίδα επιπέδου ΒΡ, όπως συνέβη στον κόλπο του Μεξικού, στο Αιγαίο, οι επιπτώσεις ποιες θα είναι; θα μιλάμε για δολοφονία από οποιαδήποτε πολυεθνική, από οποιαδήποτε εταιρία -ακόμα και αν είναι κρατική, θα μιλάμε για φόνο... Ποιος θέλει να το βγάλει αυτό το πετρέλαιο; Με τι τίμημα και με τι κόστος;
- Σχετίζεται όλο αυτό με την ΑΟΖ;
Υπάρχει μία μεγάλη αλήθεια που σχετίζεται με την ΑΟΖ. Το ξέρανε πολλά χρόνια, ένθεν και κείθεν του Αιγαίου (καμία σχέση με τις εκπομπές τύπου Χαρδαβέλα). Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κοίτασμα, το επιβεβαιώνουν και οι Γάλλοι, από την Πάφο έως το Καστερόριζο, πολύ μεγαλύτερο από το Λεβιάθαν και πολύ φθηνότερο ως προς την εξόρυξη. Μελετώντας το αρχίζεις να σκέφτεσαι τι παιχνίδι θα φάνε οι λαοί στη μάπα, πασπαλισμένο με εθνικισμούς, πολέμους κ.λπ. Το ζήτημα δεν σχετίζεται μόνο με την υφαλοκρηπίδα. Το πράγμα είναι προσχεδιασμένο και τώρα υλοποιείται αργά, σταθερά, με κανόνες μυστικής διπλωματίας.
Οι αρικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκιας είναι σε συμφωνία. Και δεν θα εξαιρούσα το Ισραήλ -ελιγμός ήταν η κίνηση του Παπανδρέου με το Ισραήλ για να κρατήσει αδιαφανώς τα ενδιαφέρονται των Αμερικάνων στη περιοχή. Έγραφα και φώναζα πριν 5 χρόνια από τη Βουλή, γιατί βγαίνουν οι Άγγλοι και λένε ότι οι βάσεις της Δεκέλειας έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, ως βρετανικό έδαφος; Από εκεί ξεκίνησα να ψάχνω για την έννοια της ΑΟΖ. Οι βάσεις των Άγγλων στην Κύπρο είναι έδαφος εξαιρεθέν και από τη συμφωνία ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε. Πάμε σε μία ουδετεροποίηση της ζώνης των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής.
Και πάω πιο πίσω για να πω ότι πριν σχεδόν 10 χρόνια φώναζα για το σχέδιο της μεγάλης Μέσης Ανατολής, από το Μαγκρέπ έως το Αφγανιστάν. Αυτό ήταν το σχέδιο. Και όλα αυτά έρχονται χρόνια στη Βουλή αλλά δεν γίνονται συζητήσεις... Αν θέλουμε να πάμε στη ρίζα του προβλήματος, να πάμε στην Εγνατία, όταν εμφανίστηκαν 10 χώρες, μεταξύ αυτών η ΔΝΤ-ποιημένη Αργεντινή, πρόθυμες για την κατασκευή της παραΕγνατίας. Το βασικό σχέδιο ήταν να φτιαχτεί μεταξύ Εγνατίας και παραΕγνατίας ένα είδος ουδέτερου χώρου που θα ελέγχεται από τις πολυεθνικές της ενέργειας, ώστε να περάσουν από κει οι αγωγοί και να πέσει το κόστος. Μ' ένα σπάρο, δηλαδή, 50 τρυγόνια. Πέσανε, όμως, στα Βαλκάνια που δεν είναι εύκολα. Και αφού δεν πέρασε, άρχισαν οι παρακάμψεις. Μία από το Βορρά, μία από το Νότο...
Είναι πολύ το χρήμα και έχουμε επαναφορά του Εγγλέζικου και του Γερμανικού παράγοντα στην περιοχή, που, βέβαια, είναι εδώ πριν τον εμφύλιο. Τώρα «ξανάρχονται» με εξαιρετικά συμφέροντα, καθώς οι Αμερικάνοι έχουν μετακινήσει το ρόλο τους κοντά στην Κίνα και με βουβό ως τώρα, το Ρωσικό οαράγοντα στο θέμα των γεωπολιτικών θεμάτων. Ανοίγεται ένα μεγάλο παιχνίδι που μυρίζει αίμα, το όποιο όταν θα χυθεί θα έχει οσμή πετρελαίου.
- Η κρίση πόσο επιταχύνει τα σχέδια που περιγράφετε;
- Η κρίση κερδών δαιμονοποιεί την έννοια του εθνικού συμφέροντος για ίδιον ταξικό όφελος. Δεν μπορεί κάποιος να φοβάται την έννοια του εθνικού συμφέροντος, και νά λέει ότι είναι διεθνιστής. Πρέπει να δείξεις ότι δεν κέρδισαν τίποτα οι λαοί, οι μάζες, οι εργαζόμενοι με την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, υπό το πρόσχημα ευρύτερων, ειρηνικότερων, τάχα, σχηματισμών. Απλά μετέτρεψαν τον πόλεμο των τανκς σε πόλεμο του ευρώ. Και είναι ένας πόλεμος διαρκής, καθημερινός, έξω από την πόρτα σου. Καλύτεροι υλοποιητές του σχεδίου είναι κυρίως οι σοσιαλδημοκράτες.
Φώναζα ότι ο Παπανδρέου δεν πήγε καθόλου τυχαία να κάνει την αναγγελία για το ΔΝΤ στο Καστελόριζο. Οι Αμερικανοί (όπως έκαναν και οι Ναζί) τα μεγάλα ζητήματα, σε επίπεδο προπαγάνδας, τα βγάζουν πότε από το Χόλυγουντ, πότε από τα ΜΜΕ, πότε από τη συντηρητική και τη γενικευμένη προπαγάνδα. Ο Παπανδρέου, λοιπόν, από το Καστελόριζο έβαζε το σημείο στο χάρτη για τα αφεντικά της περιοχής.
Τον έπιασε ο πόνος για το Καστελόριζο; Το ΔΝΤ πάτησε πρώτα στο Καστελόριζο και μετά οπουδήποτε αλλού. Είναι κομβικό σημείο και δεν μπορείς να το δεις ρομαντικά, όπως η κυρά της Ρω, καλής της ώρα, ούτε με λεονταρισμούς τύπου Ίμια. Πρέπει να το δεις μέσα στη συνολική στρατηγική για την περιοχή.
Το Αιγαίο είναι το πεδίο του πλέον ιδιότυπου ενεργειακού - χρηματοπιστωτικού κρισιακού πολέμου τα επόμενα 20 χρόνια, και από τα πλέον πολύπλοκα, λόγω της καθαυτής πολύπλοκης φύσης της περιοχής ...
- Το σκηνικό που διαμορφώνεται στην Ευρώπη;
- Η Ευρώπη απέτυχε. Θεωρώ ότι σε αυτό το ΚΚΕ έχει απίστευτο δίκιο. Δεν είναι Ευρώπη των λαών. Πρέπει να διαλυθεί με ταχύτατους ρυθμούς και με εκείνους τους συσχετισμούς δύναμης που η διάλυση δεν θα συνεπάγεται και αιματοκύλισμα. Απέτυχε γιατί δεν ήταν ποτέ ένωση λαών και τώρα χρειάζεται τη σιδερένια μπότα για να κρατήσει τις καπιταλιστικές αντιφάσεις και συγκρούσεις που γεννήθηκαν στο εσωτερικό της. Εμφανίζουν τώρα τη φράση κλειδί: αειφόροςανάπτυξη, η οποία είναι αειφόρος καπιταλιστική ανάπτυξη. Η αειφόρος καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να γίνει μόνο αειφόρος δολοφονική των λαών ανάπτυξη. Δεν μπορεί να είναι αλλιώς. Ποια Ευρώπη να προχωρήσει, πού;
- Ανοίγουν, πάντως, έντεχνα τη συζήτηση περί νομιμότητας.
- Ε βέβαια, ή ανομία, ή νομιμότητα. Εδώ θα θυμηθώ κάτι: Πόσο αποδεκτός σοσιαλδημοκρατικά, όπως και σήμερα, ήταν ο νόμος περί εκτοπίσεων του Βενιζέλου που έγινε για την αντιμετώπιση της ζωοκλοπής. Με αυτόν το νόμο έγιναν όλες οι εξορίες και όλα τα ξερονήσια στην Ελλάδα. Με αυτόν το νόμο, με τρεις λεξούλες: Διατάραξη κοινωνικής ειρήνης. Αυτό είναι σήμερα εδώ. Έτσι είχαμε αγροτοδικεία, έτσι είχαμε μαθητοδικεία, έτσι είχαμε κατασχέσεις τρακτέρ. Έτσι θα κάνουν και στα διόδια. Θέλει πολιτική έκφραση, ουσιαστική έκφραση και οργάνωση! Πού χτυπάς, πώς χτυπάς, πότε χτυπάς, γιατί χτυπάς και κυρίως πού στοχεύεις.
- Γύρω από συγκεκριμένα ζητήματα θα μπορούσε η Αριστερά να συνεργαστεί; Μια -έστω και μικρή- νίκη για ένα θέμα δεν θα άλλαζε σταδιακά συνειδήσεις; Δεν θα έκανε τον κόσμο να αντιληφθεί ότι έχει δύναμη στα χέρια του;
- Θα σου έλεγα σε έναν παρελθόντα χρόνο ναι. Την εποχή της σύμπλευσης για την απλή αναλογική, για παράδειγμα, ήταν πιο αισιόδοξα τα πράγματα απ' ό,τι σήμερα... Σήμερα υπάρχει ανάγκη συζήτησης και κουβέντας από τα κάτω. Αλλά πρέπει, ας πούμε, να καταδικαστεί η συμφωνία μερών της Αριστεράς με ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. στην ΚΕΔΚΕ. Τι μπορείς να συνενώσεις σήμερα στον Καλλικράτη; Τίποτα. Έχει εγγράψει άθλιες υποθήκες η ενδοαριστερή σύγκρουση ως τα σήμερα. Μακάρι να το δείξει η εποχή αλλά υπό τις παρούες συνθήκες είναι δύσκολο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου